Уладзімір Емяльянавіч Уласаў нарадзіўся 16 ліпеня 1920 г. у г. Хвалынск Саратаўскай вобласці ў рабочай сям’і. Бацькі туды былі камандзіраваны з Петраграда нарыхтоўваць хлеб. Праз год сям’я пераехала ў г. Раслаўль Смаленскай вобласці, на радзіму маці. Уладзімір скончыў СШ № 75 у Раслаўлі, чыгуначны тэхнікум. Займаўся гімнастыкай, лёгкай атлетыкай, боксам. Працаваў інструктарам фізкультуры школы фабрычна-заводскага навучання на вагонарамонтным заводзе.

Міхаіл Антонавіч Папсуй-Шапко нарадзіўся 23 лютага 1900 г. у пасёлку Енакіева Екацярынаслаўскай губерні (цяпер горад Данецкай вобласці, Украіна) у рабочай сям’і. У Чырвонай арміі з 1918 г., удзельнік Грамадзянскай вайны. Скончыў 14-ю пяхотную школу каманднага саставу ў Палтаве (1923). У 1940 г. скончыў Ваенную акадэмію імя М. В. Фрунзэ. Назначаны інспектарам пяхоты ў Заходнюю асобую ваенную акругу. 5 сакавіка 1940 г. яму было прысвоена званне палкоўніка. За час службы быў узнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга, медалём «ХХ лет Рабоче-Крестьянской Красной Армии».

Аляксей Маркавіч Карасёў нарадзіўся 20 снежня 1920 г. у вёсцы Дравасекава Вялікалуцкага павета Пскоўскай губерні (цяпер Куньінскага раёна Пскоўскай вобласці) у сялянскай сям’і. Скончыў восем класаў. У 1940 г. прызваны ў Чырвоную армію, скончыў палкавую школу.

Васілій Пятровіч Газін нарадзіўся 14 кастрычніка 1920 г. у сяле Шоўскае Лебядзянскага раёна Ліпецкай вобласці ў сялянскай сям’і. Закончыў чатыры класы, працаваў у калгасе «Рассвет», затым вучыўся на курсах механізатараў, працаваў на машынна-трактарнай станцыі. У 1939 г. прызваны ў Чырвоную армію, служыў на заходняй граніцы ў Беларусі.

Аляксандр Аляксандравіч Лучынскі нарадзўся 23 сакавіка 1900 г. у г. Кіеве. Бацька, Аляксандр Лаўрэнцьевіч Лучынскі, рускі афіцэр, удзельнік Руска-японскай (1904–1905) і Першай сусветнай войнаў, быў камандзірам палка ў час Брусілаўскага прарыву, у лютым 1917 г. яму прысвоена званне генерал-маёра, з мая 1918 г. у Чырвонай арміі інспекціраваў пяхоту, затым выкладаў тактыку на курсах чырвоных камандзіраў.

Іван Сідаравіч Лазарэнка нарадзіўся 8 кастрычніка 1895 г. у в. Выскава Весьягонскага павета Цвярской губерні ў вялікай сялянскай сям’і. Скончыў прыходскую школу, паехаў працаваць на руднік у Растоў-на-Доне. У маі 1915 г. прызваны ў Рускую армію, з верасня ўдзельнічаў у Першай сусветнай вайне. Атрымаў званне вахмістра, назначаны камандзірам эскадрона 107-га Серга-Троіцкага кавалерыйскага палка, за храбрасць і адвагу ўзнагароджаны чатырма Георгіеўскімі крыжамі.

Васілій Раманавіч Лазараў нарадзіўся 3 лютага 1920 г. у сяле Колтава Маскоўскай вобласці. Бацькі займаліся сельскай гаспадаркай, у 1927 г. уступілі ў калгас. Пасля заканчэння сямі класаў школы калгаснай моладзі (1935) Васілій паступіў у Пензенскі тэхнікум паравознай гаспадаркі, адначасова навучаўся ў Пензенскім гарадскім аэраклубе.

Мікалай Давыдавіч Свінарчук нарадзіўся 20 студзеня 1920 г. у пасёлку Галодны Стэп Самаркандскай вобласці (цяпер г. Гулістан Сырдар’інскай вобласці, Узбекістан) у рабочай сям’і. Гадаваўся без бацькі, пасля заканчэння пачатковай школы працаваў кінамеханікам, рабочым на чыгунцы. 13 кастрычніка 1940 г. прызваны ў Чырвоную армію, накіраваны ў Кіеўскую ваенную акругу, дзе закончыў палкавую школу, атрымаў званне сяржанта.

Фёдар Аляксеевіч Баранаў нарадзіўся 9 студзеня 1905 г. у г. Санкт-Пецярбургу. У 1920–1926 гг. працаваў рабочым, у 1926–1931 гг. служыў на флоце, затым на партыйнай рабоце ў Ленінградзе. Член ВКП(б) з 1928 г. Вучыўся ў Вышэйшай школе партарганізатараў пры ЦК ВКП(б) (1939–1940). З 1940 г. — трэці сакратар Баранавіцкага абкама КП(б)Б.

Аляксей Сяргеевіч Благавешчанскі нарадзіўся 18 кастрычніка 1909 г. у г. Брэст-Літоўску Гродзенскай губерні (цяпер Брэст) у сям’і чыгуначнага машыніста. У пяцігадовым узросце Алёша ўбачыў самалёт, які яго моцна ўразіў. Неўзабаве сям’я пераехала ў Курск (Расія), там ён быў узрушаны захапляльнымі палётамі ваенных лётчыкаў на авіяцыйным свяце.